فیزیوتراپی نقش مهمی در مدیریت آمپوته های اندام تحتانی بعد از دریافت پروتز پروتز دارد. با این وجود، تجربه نشان داده که این موضوع مهم نادیده گرفته شده یا این خدمات در مراکز توانبخشی فیزیکی در دسترس نمی باشند. این جزوه تلاش می کند تا این مشکل را با فراهم آوردن مثالهایی از ورزش های مربوط به بعد از دریافت پروتز حل کرده و کمکی برای آشنایی بیشتر فیزیوتراپ ها، دستیاران فیزیوتراپی، متخصصین ارتوز و پروتز و دیگر تیم توانبخشی که در آموزش راه رفتن آمپوته های اندام تحتانی نقش دارند باشد.
⦁ کمک به آمپوته ها برای کنار آمدن با شرایط جدید
⦁ تحمل وزن مطلوب روی اندام پروتزی
⦁ بهبود تعادل و عکسل العمل به از دست دادن تعادل
⦁ باز گرداندن الگوی راه رفتن مطلوب
⦁ کاهش انرژی مورد نیاز برای راه رفتن (آمپوته های بالای زانو نسبت به افراد سالم 50% انرژی بیشتری مصرف می کنند)
⦁ آموزش انجام فعالیت های روزمره زندگی مثل نحوه نشستن، بالا و پایین رفتن از پله ها
همه این موارد باعث می شوند آمپوته ها اعتماد به نفس خود را بالا برده و در جامعه نقش فعالی داشته باشند. این موضوع که انجام ورزش ها منجر به مقاومت پوست در برابر سائیدگی و متعاقب آن تاخیر در دریافت پروتز نهایی می شود. انجام گام به گام مراحل اختلالات راه رفتن را که مانع احیای راه رفتن زیبا و عملکردی می شوند، به حداقل میرساند.
جهت مدیریت ورزش ها هم جلسات فردی و هم جلسات گروهی توصیه می شوند. بهتر است که ورزش ها تحت نظارت متخصصین پروتز انجام شود تا عواملی که منجر به اختلالات راه رفتن می شوند را شناسایی و برطرف کنند.
⦁ ورزش های مربوط به تحمل وزن و تعادل
⦁ ورزش های خاص آموزش راه رفتن
⦁ ورزش های پیشرفته
⦁ ورزش های عملکردی
در مراحل اول بهتر است بیماران به محض دریافت پروتز به تنهایی راه نروند. در عوض دنبال کردن یک برنامه ورزشی مناسب امکان بهبود تدریجی توانایی های آنها را فراهم می کند.
مطمن شدن از اینکه بیمار ورزش ها را به درستی انجام می دهد و همیشه وضعیت بدنی درست را حفظ می کند، مهم می باشد.